Haberler
Dil Bilim
Turk Dili
Yazım Kılavuzu
Kaynakça
Özetle

Destekleyenler

Ekmek Teknesi

Destekçilerimiz

Ural-Altay Dil Grubu

Öncelikle Ural – Altay adını niye dil grubu ile bağladığımıza bir açıklık getirmek gerek.

Ural – Altay Dil Ailesi değil de neden Ural – Altay Dil Grubu’dur?

Dünya dillerinin sınıflandırılması aşamasında birçok dil bilimci Ural – Altay dillerinin bir aile teşkil ettiklerini, yani aynı kökenden gelmiş olma ihtimallerinin yüksek olması üzerine konuşuyorlar, fikir beyan ediyorlardı. Ancak günümüzde birçok dil bilimci Ural – Altay dil grubuna mensup dillerin aynı kökenden gelip gelmedikleri konusunda net bir tavır sergilemez, hattâ aynı kökenden gelmedikleri ihtimali üzerine durmaktadırlar.

İşte Ural – Altay dillerinin -ki bunlar Altay kolunda Türkçe, Moğolca, Mançuca ve Tunguzca; Ural kolunda ise Macarca ve Fince– bir aile değil de dil grubu adıyla yazınbilimde (literatürde) yer alması bu sebepledir.

Günümüzde çoğu dilbilimci Ural ve Altay ailelerindeki benzerlikleri “tarihsel orijin” veya “yakınsama” ile sonuçlanmış karşılıklı etkileşim ile açıklamaktadır. Sondan ek alırlar. Ural ve Altay arasında ünlü uyumu, sondaneklemelilik, cümlede özne-nesne-yüklem sıralaması ve dillerin dilbilgisel olarak cinsiyetsiz olması gibi güçlü benzerlikler göstermişlerdir. Fakat bu tip benzerlikler yapısaldır. Tarihsel dilbilim araştırmasında ortak kelime kökleri önemli bir yer tutmaktadır.

Günümüzde bu dil ailesinin varlığına dair bulunabilecek bilgilerin çoğu 1950 öncesi kaynaklara dayanmaktadır. Ural Dil Ailesi ile Altay Dil Ailesinin ayrı incelenmesi gerektiğini savunanlar da azımsanmayacak kadar çoktur ve birçok modern dilbilimci bu görüştedir.

Yukarıdaki tasnifi biraz daha derinleştirirsek eğer Ural kolunu Fin/Ugor, Samoyed ve Yukagir olmak üzere üç ayrı kola, Altay kolunu da Türk, Moğol ve Tunguz dilleri olmak üzere üç kola ayırabiliriz.

Çok fazla derine girmedin Türk dilleri kolunda hangi dillerin olduğuna bir göz atabiliriz:

a. Kıpçak grubu: Karaimce, Kumukça, Karaçayca, Balkarca, Kırım Tatarcası, Tatarca, Başkırtca, Nogayca, Karakalpakça, Kazakça, Kırgızca, Urumca, Mişerce, Barabaca.
b. Bulgar grubu: Çuvaşça.
c. Oğuz grubu: Türkçe, Azerice, Türkmence, Gagavuzca, Horasan Türkçesi, Kaşgayca, Aynullu, Salarca, Afşarca, Songori,
d. Uygur grubu: Özbekçe, Uygurca, Yugurca, Aynuca, Tarançi,Ili Turki, Lop.
e. Sibirya grubu: Yakutça, Dolganca, Tuvaca, Tofalarca, Hakasca, Altayca, Şorca, Çulimce, Fuyü Gırgıs.
f. Argu grubu: Halaçça.

Okuduğunuz bu yazı o kadar beğenildi ki, bugün 1 kez, toplamda ise 1 kez okunmuştur.

Paylaşmak Güzeldir!

Kategori: Türk dili tarihi Türk lehçeleri , Etiketler: , , , , , , , ,

Bir Cevap Yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir